Nerdeyse hayatımdaki her durumda iki satır bişiyler karalayan ben ,sana yazamadım uzunca bi süre ..Sana yazamayışıma içlendim kısa bi süre ,şimdiyse yüzleştim bütün bu süreçlerle,oturdum sana yazıyorum ,sana yazamayışıma yazıyorum .
Aslında en değerli hatıram sen^mişsin ,bundan yazamamışım ,o kadar doluymuşum ki seninle,sana anlatıyormuşum zaten bütün herşeyi hissettiğim,kağıda bişiy kalmamış .hele hele yokluğuna yazmak,kabusmuş ..Kabul etmek istemediğimden almamışım kalemi elime ,yazdıracaklarını görmek istememişim . Ya 'dön' dedirtirse bana ? gittiğini kabul etmeliydim ,dönüşünü dileyebilmek için ..
Kabul ediyorum artık evet ..Savaştan çekilyorum ufak ufak ,he hala bütün isyanımı dökmüyorum kaleme evet,ama yazmaya başladım en azından ..kelimelerim ,cümlelerim çığlıklar atmıyor henüz,ama kaçmıyorumda ..
Bi gün bi yerde ansızın oturp kalacakmışım gibi geliyor,'neredesin'die feryat figan .Başını dik tut sen,kötü anmıyorum seni ,hatta anmıyorum bile biliyor musun ..iyice korkak oldum sanırım ,cesur bilirsin halbuki sen beni ,koca bi korkak oldum yokluğuna. beynim yerinde hala,en acısı o. insan hastayken,beynide yerinde olmamalıymış gerçekten ..hastalığının bilincinde olmak ,daha zor.
neredesin,diyemiyorum ,beynimde çünkü tüm yaşananlar ,biliyorum nerde olduğunu, ya da daha doğrusu ,nerde olmadığını biliyorum ..bağıramıyorum o yüzden,ikimizde duymayacağız artık , biliyorum ..
O değil de,özlüyorum biliyormusun ..neyi özlediğimi sorma,çok uzun .. ama en çok ,beni .
Bencil deme,hiç değilimdir bilirsin ,inançlarımı özlüyorum ,bi yabancının elini tutabilmeyi ,bi yabancıyı hayatım haline getirebilme cesaretimi ..Sen yabancıydın sayın tapan..bahçelievlerde o pastanenin önünden beni ilk aldığın güne kadar,hani o birbirimizi 'ilk'defa gördüğümüz o gün..hayat oldun sonraları ,şimdiyse ? .. cesaretimle konuşuyorum ,olsun sen sakın kırılma'diyorum ,ne acı ..
arkandan bunu sölemek ..keşke hep hayat kalsaydıkta ,ben tekrar cesaretimle yüzleşmek zorunda kalmasaydım bi başka hayat için ..Dokundun başkalarına biliyorum ,bakamazdın bile halbuki !
Kendimi bulmak ,nasıl olacak ? işin en acısıda,kendimi tekrar bulduğumda, senden olacağım ! biliyorum ..
kendime geri döndüğümde ,hatıralar bile kalmayacak .o denli yokolacağız .bu yüzden erteledim galiba,bi süre daha seyrettim bizi ,evet ayrıldık biz ,ama ben ayrı şehirlerdeymişizcesine bekledim ,yüzleşme anını biliyorum çünkü ,o zmn sen kalmayacaksın ! ..yüzleştim hayat..
senden sonraki hayatla yüzleştim ,içine hayat sığdırmışım senin hiç farketmeden ,şimdi hayatın içinde bizsiz bi dünya açıyorum ellerimle ..zor, o kadar yer kaplamışsızki seninle ,bizsiz köşeler arıyorum .
Ben uğraşmıştım biliyomusun ..biliyorum,sende uğraşmıştın .birbiriimiz için yanlış zamanlardamı uğraştık yani hep . hep demişken ,hep'tik hatırlıyormusun ? hiçmişiz.
Ben geçen gün tüm kalbimle gülüsedim biliyomusun ..izin vermeseydin keşke sensz gülmelere..Resmen,tüm kalbimle güldüm ,ohh dedim ,ölmemişm .Sağlıcakla..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder