15 Kasım 2012 Perşembe

yüzleşmek gerek..(2010)

Nerdeyse hayatımdaki her durumda iki satır bişiyler karalayan ben ,sana yazamadım uzunca bi süre ..Sana yazamayışıma içlendim kısa bi süre ,şimdiyse yüzleştim bütün bu süreçlerle,oturdum sana yazıyorum ,sana yazamayışıma yazıyorum .
Aslında en değerli hatıram sen^mişsin ,bundan yazamamışım ,o kadar doluymuşum ki seninle,sana anlatıyormuşum zaten bütün herşeyi hissettiğim,kağıda bişiy kalmamış .hele hele yokluğuna yazmak,kabusmuş ..Kabul etmek istemediğimden almamışım kalemi elime ,yazdıracaklarını görmek istememişim . Ya 'dön' dedirtirse bana ? gittiğini kabul etmeliydim ,dönüşünü dileyebilmek için ..
Kabul ediyorum artık evet ..Savaştan çekilyorum ufak ufak ,he hala bütün isyanımı dökmüyorum kaleme evet,ama yazmaya başladım en azından ..kelimelerim ,cümlelerim çığlıklar atmıyor henüz,ama kaçmıyorumda ..
Bi gün bi yerde ansızın oturp kalacakmışım gibi geliyor,'neredesin'die feryat figan .Başını dik tut sen,kötü anmıyorum seni ,hatta anmıyorum bile biliyor musun ..iyice korkak oldum sanırım ,cesur bilirsin halbuki sen beni ,koca bi korkak oldum yokluğuna. beynim yerinde hala,en acısı o. insan hastayken,beynide yerinde olmamalıymış gerçekten ..hastalığının bilincinde olmak ,daha zor.
neredesin,diyemiyorum ,beynimde çünkü tüm yaşananlar ,biliyorum nerde olduğunu, ya da daha doğrusu ,nerde olmadığını biliyorum ..bağıramıyorum o yüzden,ikimizde duymayacağız artık , biliyorum ..
O değil de,özlüyorum biliyormusun ..neyi özlediğimi sorma,çok uzun .. ama en çok ,beni .
Bencil deme,hiç değilimdir bilirsin ,inançlarımı özlüyorum ,bi yabancının elini tutabilmeyi ,bi yabancıyı hayatım haline getirebilme cesaretimi ..Sen yabancıydın sayın tapan..bahçelievlerde o pastanenin önünden beni ilk aldığın güne kadar,hani o birbirimizi 'ilk'defa gördüğümüz o gün..hayat oldun sonraları ,şimdiyse ? .. cesaretimle konuşuyorum ,olsun sen sakın kırılma'diyorum ,ne acı ..
arkandan bunu sölemek ..keşke hep hayat kalsaydıkta ,ben tekrar cesaretimle yüzleşmek zorunda kalmasaydım bi başka hayat için ..Dokundun başkalarına biliyorum ,bakamazdın bile halbuki !
Kendimi bulmak ,nasıl olacak ? işin en acısıda,kendimi tekrar bulduğumda, senden olacağım ! biliyorum ..
kendime geri döndüğümde ,hatıralar bile kalmayacak .o denli yokolacağız .bu yüzden erteledim galiba,bi süre daha seyrettim bizi ,evet ayrıldık biz ,ama ben ayrı şehirlerdeymişizcesine bekledim ,yüzleşme anını biliyorum çünkü ,o zmn sen kalmayacaksın ! ..yüzleştim hayat..
senden sonraki hayatla yüzleştim ,içine hayat sığdırmışım senin hiç farketmeden ,şimdi hayatın içinde bizsiz bi dünya açıyorum ellerimle ..zor, o kadar yer kaplamışsızki seninle ,bizsiz köşeler arıyorum .
Ben uğraşmıştım biliyomusun ..biliyorum,sende uğraşmıştın .birbiriimiz için yanlış zamanlardamı uğraştık yani hep . hep demişken ,hep'tik hatırlıyormusun ? hiçmişiz.
Ben geçen gün tüm kalbimle gülüsedim biliyomusun ..izin vermeseydin keşke sensz gülmelere..Resmen,tüm kalbimle güldüm ,ohh dedim ,ölmemişm .Sağlıcakla..

10 Kasım 2012 Cumartesi

erken ölüm .

Bugün bir filme gittik arkadaşlarla ..
EVİM SENSİN .
Sanırım bu o filmle ilgili yazılmış en ilginç yorum olacaktır ..:)
Çünkü ben filmden pek etkilenmedim,bütün olarak filmden etkilenmedim,alakasız yerlerinde içimde yaptığı yolculuktan biraz hislendim ..Hepsi bu .
Yani onlar orda bir film döndürürken ,ben başka bir filmi izliyordum içimde.
Eskiden oynanmış bir filmi ..
Şunu düşündüm ,size de söylemeden edemedim ..Filmde kızın sevdiği adamın boynuna atlayışı,sevdiği adama notlar yazıp hediyeler yollaması,onunla kuçuk mutlu oyunlar oynaması..Aşkın filmlere konu olan o güzel taraflarını ,bizzat yaşamış biri olduğumu düşündüm bugün bi kere daha..
Size acıdan bahsetmiyorum farkındaysanız,mutluluk diyorum ..
Gidip bakkaldan ona bişiy alıp,üstüne küçük notlar yazıp ofisine yollamanız mesela..
Onun size papatyalarla gelmesi ..
Ne kadar küçük gibi gözüken ,ne kadar kocaman hazlardır onlar..
Sarılırken dolu dolu sarılmak ,aradan rüzgar bile geçmesin 'demiştim bi gün ,tıpkı öyle işte..aradan rüzgar bile geçmeden ..
Filmde ölüm vardı .Hayattaki en psikopat gerçek diil mi bu zaten ? Bile bile yaşıyoruz,unutarak acı çekiyoruz.Öyle bir düzenki bu ,nası olsa ölücez diip ipin ucunu bırakamıyorsunuz,seve seve de olsa s.. s.. de ,yaşamak zorundasınız.Böylesine hastalıklı bir gerçek ölüm .
İnsanın ölümünü bile sevdiği insana emanet etmesinden daha öte bi duygu var mı ?
Daha büyük bir esaret ve daha büyük bir özgürlük ?
Bana bir gün bişiy olursa üzülür müsün ? sorusunu sorup,aynısını o size sorduğunda cvp vermek istemeyip geçiştirmek..
Ben her cenaze haberi aldığımda onu arar,sen sakın ölme tamam mı ? derdim .
Başka bir gün de,yine ölümden bahsediğinde,benden sonra ölmesini söylerdim .
Bir gün önce terkeden bu hayatı,ben olacaksam eğer,benim herşeyimle onun ilgilenmesini ister hatta vasiyet ederdim ..
İnsan kalbi bütün bu duyguları yaşayabilen bi dipsiz kuyuysa sayet,sakın yaşamadan ölmeyin..
Yok o sahtelerden bahsetmiyorum ,beklentisiz,hatta acılı belki de,ama size ait bişiyden bahsediyorum.
Aldığınız nefesi anlamlandıran tek histen bahsediyorum..Hissedebilmekten bahsediyorum ..
Ölüm diye bişiy var işte hepsi bu .Bir nefes kadar yakın belki ,kimbilir ..kim engel olabilir yaşandığı gün ? Kim git burdan ben seni istemiyorum yaşayacagım'diyebilir ?
Ne yaşarsanız,hepsi burdayken işte ..Eliniz dokunabiliyor,burnunuz birinin ter kokusunu alabiliyorken ,gülümseyebiliyorken,sarılabiliyorken ..
Hissizlikte ölümdür,erken ölümdür hem de  ..Hissizlikten ölenin cenazesini bile kaldırmazlar ..Olduğu,yaşadığı yere gömülüverir ..
Hissizlik erken ölümdür ,çok erken .

7 Kasım 2012 Çarşamba

bugün günlerden .

İyi geceler efenim..
Siz değişimlerden hoşlanırmısınız ? Açık mısınızdır ,bilemem ..
Ama değişimler çeşit çeşittir bunu söyleyebilirim ve ben pek hazetmem kendilerinden ..
Bugün ,yıllar sonra benim için çoK özel bir günü kutlamaya gittiğim bi yer vardı,bahçe içinde bi yerdi,aile restorantı ..oraya gittim,3 yıl sonra.Mekan artık aynı mekan değil,ciks bir yer yapmışlar şimdi oraya,artık rakı içilmiyor ..Ben aslında hala çok gidiyorm,3 yıldır ilk gidişim değil yani..Fakat daha önceki gidişlerimde,o yeni yere gidiyordum .Bugün o yeni ciks yere ,sanki o eskiden rakı içtiğim yermişcesine gittim ..Öyleydi benim gözümde .Karşımda bir adam vardı,sevdiğim tek adamdır he yabana atmayın ..:) Karşısında heyecanla oturan bi kız ,ben :) Neden mi heyecanlıydım? Birinci ay dönümümüzü kutluyorduk çünkü ..Evet evet doğru duydunuz,belki saçma geldi güldünüz..Benim için nasıl kıymetli bi gündü bilemezsiniz ..O adam da,benim verdiğim önemden dolayı o günü önemsemiş,hatta ceketini bile giyip gelmişti .Duyunca komik geliyor belki ay dönümü için böyle bir kutlama,ama emin olun bu 'komik' diye düşünebilceğiniz kutlama için ömrünü feda edebilcek insanlar tanıyorum..bunu yaşamak isteyen bi sürü insan sayabilirim..Şanslıydık aslında yani bakmayın..Temiz duygularımız,temiz heyecanlarımız vardı .Masum anlarımız,masum kutlamalarımızla yarışırdı 'hadi bakalım hangimiz daha büyük mucizeyiz'diye ..Sonra elele tutuşurlardı,hepsi ayrı ayrı mucizelerdi ,yarışa gerek yoktu :) yani işte,aşk kazanırdı .
Ne diyordum yine konu dağıldı ..Bugün diyordum,bu akşam oraya gittim işte .Yalnız başıma.Yalnız dediysem,bir bayan arkadaşımla gittim.Suskundum biraz,ona da bunu anlatmadım..Büyük ihtimalle neden suskun olduğumu anlamamıştır ,bilmiyordu ..Gözümü o eski masaya diktim,o iki genç aşığı izledim 3 yıl önceki ..
Arkadaşımın sesiyle irkildim ..Gerçekmiş bu sahne :) Hani filmlerde olur ya,bi sesle irkilir ya diğeri ..Oluyormuş,yaşadım bugün ..Sesle irkildim ..Bugüne döndüm,bugünü seyrettim ..Mekan değişmiş,mevsim değişmiş,en kötüsü de benim içim değişmiş ..Değişimler..
Mekan bütün havasını yitirmiş,kaliteli bi yer olmuş sözde,pehhh..
Mevsim ,yazdı o iki aşık oturduğunda,bugünse kışın ilk günüydü resmen ..
Ben ,hissederdim o vakit ..şimdiyse ...

5 Kasım 2012 Pazartesi

Bu şehirde bir kadın var ..


 '2010'
Planlı,sıralı bir yazı değil bu,olmayacakta..Bu bir anda dökülmüş kelimeler topluluğu..cem adrian'ın şarkısından esinlenerek yola çıkılmış,anlamlı anlamsız kelimeler topluluğu..çok sewdiğim bir şarkıısı var,bana özel'ismi..diyor ki; bu şehirde bir kadın var bana özel..öyle güzel anlatıyorki,o kadını..bir kalbi var ama bana özel ,diyor..göremezler,bilemezler onu..diyor..
 var mı sizinde kimseye göstermedikleriniz,bilmiyorum..
ama hani bir yerlerimizde vardır ya,bazen bizim bile göremediğimiz..yolda yürürken,bir anda artan rüzgarın çağrıştırdığı bir ürperme gibi..olmuşmudur sizinde garip özlemleriniz,arsız,içinizdeki o saklı yere dokunan,o hayatın içinde sanki kaybolmuş gibi yolunu arayan noktanızı hep size hatırrlatan özlemleriniz..
 benim oldu..
kaybetmeyin derim ya ben hep ,içinizdeki çocuğu..ne doğru birşey söylermişim meğer,bunu her geçen gün daha iyi anlıyorum..hala bir şansınız varsa,aman ha sıkı tutun..çocuktur,bir anlık boşluğunuzda kaçar gider bir yerlere,o yüzden ayrımayın gözünüzü üstünden..kaçamasın,kaçıp gidemesin,gitsede gözünüzün önünde olsun..benimkini sorarsanız,evet görüyorum hala,buralarda,tek varlığım o sanırım..ilerde yaşadığım herşeyi miras olarak bırakabileceğim tek varlığım,o çocuk..
 ne kadar uzaklaşıyor herşey birbirinden,hemde hiç çaktırmadan bize..arkamızıı bir dönüyorz,az önce burdaydı dediğimiz eşyalar bile yer değiştirmiş..kabullenmeli mi bu uzaklığı,isyan mı etmeli?Değiştirebiliceğimiz noktalar için en azından,isyan etmeli derim..göz göre göre bırakmamalı gülücükleri,bu kadar korkarak yaşamamalı 'acaba kötü birşey ne zaman olacak'diye..en büyük gerçek,bir dk sonrası için bile herşey için çok geç olabiliceği..her an herşey için çok geç olabilir,erteledikleriniz varmı bilmiyorum,ama vazgeçin derim..yapmayın derim..benim ertelediklerim mi? Boşverin..
 Ne diyordum konu dağıldı..ürpermek diyordum evet..olmaksızın anlarda,hiç olmaksızın sokaklarda,hiç olmaksızın insanların yanında,olmaksızın olan ürpertiler diyordum..bunu bile hissedebilmek yaşamak aslında..hiissedememekten öte ölüm olmasa gerek..hissettiğiiniz her ne varsa,elinizi hiç çekmeyin üzerinden..hissetmemek en büyük ağrı..benim hissizleşip hissizleşmediğimi mi soruyorsunuz,sormayın..
 Aşk..evet aşk ve ben..o hep türk filmlerindeki aşka inanan ben..sizler inanırmısıınız?ya  da olur mu eskiyi düşündüğünüz,illa eski aşklarınızı kastetmiyorum,eski sizi belkide..maviyi severim ben,boğaz köprüsünü gece izlediniz mi hiç bir yerde oturup,ben izledim,renklendirdiler ya hani onu,en çok maviyi yakıştırdım..ben hep mavi gecelere yakıştırdım aşkı,biliyorum bir çoğunuz hatta hiçbiriniz benim için mavinin anlamını bilmiyorsunuz ,çünkü tıpkı şarkıdaki gibi,bir kadın var bu şehirde bana özel,kimseler göremez,bilemez,sevemez,başka bir kalbi olsada bu sadece bana özel'diyor ya hani,öyle gerçekten biliyormusunz...aklıma ne geldi,sewcanım,sana attığım msjdaki gibi,evet biz değişmedik,ama birşeyler değişiyor ve biz ayak uyduramıyoruz demiştim ya dostum,aynen öle..
 ama sen merak etme güzel dostum,ben bu balkonda hala ve hala senin için'ya sana bişiy olursa'diye düşündüğümde,doluyor hala gözlerim..yaşıyorum demekki hala,ne dersin..:)
kalk gidelim buralardan dostum,kalk güneye gidelim..belki beyazdır güney hala,bembeyazdır.Dokunalım beyazına ve geri gelelim,bozmadan hiç..olmaz mı? gelirmisin dostum..Gözlerin dolmasın bunları okurken,sonsuzluk derim hep bilirsin,sonsuzluk diyorum hala ,hala inanıyorum sonsuzluğa kardeşim..
 sonu olan sonsuzluk belki ne dersin..
Gizem,çocukluğum,hadi yine gidelim o sokaklara,levent pastanesinin kıymalı böreği değişmemiştir belki,ne dersin..Cansum,bu gece kızdın ya hani bana,sana çok kızıyorum dedin hatta,biliyorum kızıyorsun gerçekten..Oysaki susmamaya karar almştık yıllar önce biliyorum,kızma bana lütfen..
 Ben yine kaybolacağım ortalıktan bunları yazdıktan sonra,ama en azından şu an burdayım..Hala yazı yazabiliyorum ömrüm yettiği sürecede yazacağım..
Ömrüm yettiği sürece,inmeyeceğim sahneden..inat olduğumu söylersiniz ya hani,inadım inat..
 bakmayın böyle ciddi ciddi yazdığıma,aslında şebeğimdirde bilirsiniz..:)
özledim,hepsi bu..neyi özlediğiimi mi soruyorsunuz? Hiiiç..Boğaz köprüsünün ışıklarından mavi olanları,hepsi bu...

4 Kasım 2012 Pazar


SEN GİT BEN HATIRALARI OYALARIM .
 (2010)
küçük iskender'in bi sözünden yola çıkarak yazıyorum ,şöyle demiş kendileri ;seni unutacağımı kendime bile söylemeyeceğim ! ..
Bir vedayı istediğiniz gibi yönetebiliyormuşsunuz,bunu öğrendim ..İsterseniz bir kerede acıyı tavana vurdurabiliyor ya da parça parça harcayabiliyormuşsunuz ..Hepsinin yan etkisi başka tabii..Ben parça parçayı seçmişim,yeni farkettim bunuda.Bundan bi kaç gün önce son parçamla yüzleşmişim.Kaçıyordum ,çünkü onuda yaşadığımda ,artık son olacaktı benim için,biliyodum ..İişin ilginç tarafı ,ellerimle gittim o parçanın üstüne ,yaşadım .Ordan geriye dönerken ,içimde tek bir ses vardı 'bu son parçaydı huban ..' evet ,öyleydi ..
Son parçayı yaşayıp yaşamicağınza karar vermek gerçekten zor ,ben düşünmek bile istemedim uzunca bir zaman ,sonra bir anda gelişen bir olay içimde ve yüzleşme anı ! beni bekliyomuş sanki,onunlada helalleşmemi bekliyormuş..Bir söz vardır ,sen git ben hatıraları oyalarım'diye..
O büyük fedakarlıkmış .Bi yerdesiniz,o'na ait bi yerdesiniz,resmen görünmeyen insancıklar gibi kovalıyormuş hatıralar,oyalamanız gerekior ,yoksa taciz edecekler .

Oyaladım ..Biz giderken,tüm gücümle onları oyaladım inan ..bu kadar..

1 Kasım 2012 Perşembe

istanbul gibi olsak ya da olmasak ..

cinayet işlenecekmiş ,artık tüm sevenleri ,tüm tutkunları öldüreceklermiş ..Şimdiden önlem alınacakmış ,çok sevmesinler çok yanmasınlar ,çok arzulamasınlar diye ..

Ne olacak peki sonra ? bugün ki gibi mi olacak sevdalar ? ya da sevdacıklar :)

Yok olmaz ,hala bi yerlerde vardır elele tutuşunca ,eli terlesede çekmeyecek sevdalılar :)

Hala vardır,karşılıklı rakılarını tokuşturup,hayata birlikte sövecek sevdalılar..:)

Ya boğaz ? Boğaz köprüsüde mi parıldamaycak artık ? Yok yok ,o kirlenmemeli ..Tam köprüden geçerken 'çok seviyorum , çok ! 'demeyecek mi kimse sevdiğine ?

İstanbul bir masal ..İstanbul bir peri ..İstanbul bir canavar ..

Oluru yok istanbul'un ,olursa olur diyor sadece  .

Belkide şehirden geliyo bu inancım ,istanbul istediği kadar yeni binalarla dolsun,iş merkezleriyle parıldasın,Sultanahmet hala oradaysa,demek ki kalıyor gerçek bişiyler , he ?

İstanbula özenme sen kızım,sen sultanahmet ol ,hem taşı tüm görkemini ,hem alış değişmelere..

Bi yerlerde umut var ..İstanbul ,hadi sen uyu